Ja ja, dit jaar heb is het 2-jarig bestaan van mijn praktijk. Ik heb overwogen om het voorbij te laten gaan, maar nee. Juist nu in vakantie tijd is het goed om stil te staan. Wat heb ik allemaal meegemaakt? Hoe is het mij vergaan? Hoe kijk ik terug op het afgelopen jaar. Wauw, alweer twee jaar aan de gang als professioneel counsellor. Een klein feestje. Een mijlpijl om even bij stil te staan...
Tijd voor reflectie... (Niet zo zweverig, maar gewoon praktisch). Want ik heb de neiging om alleen maar door te gaan, door te gaan en door te gaan. De lat iedere maand hoger te leggen. Ik pretendeer richting de mensen in mijn praktijk dat 'rust pakken' ook goed is. Even nadenken. Terugkijken op wat in het verleden is geweest en wat er in de nabije toekomst te gebeuren staat. Dus moet ik dit zelf ook doen! Practise what you preach. Een goede test dus. Dit jaar ben ik verhuist van een 'huiskamerpraktijk' naar een échte praktijk in het gezondheidscentrum aan de Burgemeester Magneestraat in Bergeijk. Ingericht met mijn spulletjes. Een zo huiselijk mogelijke sfeer. Waar een lekkere kop koffie of thee zeker niet mag ontbreken.
Door deze verhuizing zijn mijn banden versterkt met de huisartsen en praktijkondersteuners. Wie had dat gedacht. Ik niet in ieder geval. Maar het is fijn om op deze manier samen te werken. Er zijn meerdere personen bij mij gekomen voor individuele ondersteuning, maar ook verschillende koppels voor ondersteuning binnen diens relatie. De hulpvragen zijn divers. De een wil graag makkelijker leren omgaan met lichamelijke klachten of ongemakken zoals bijvoorbeeld een fluittoon. Terwijl de ander graag wil leren om te gaan met opgekropte boosheid en agressie. Vaak gaat het over ons idee om controle te willen houden en te willen uitoefenen op ons gevoel. Of we proberen er alles aan te doen om de vervelende kanten van ons leven te vermijden of weg te drukken. Maar uiteindelijk kan je belangrijke ervaringen binnen jouw leven niet vergeten. Je kunt aan de slag gaan om vaste patronen en automatismen te doorbreken. Automatismen (zoals het woord al zegt) gaan automatisch. Daar hoef je niet tot nauwelijks over na te denken. Maar kan het ook anders? Als je deze automatische piloot juist probeer te doorbreken? Jazeker. Ik heb het gezien. Ook binnen een relatie. De patronen in de omgang met elkaar waren zo negatief beladen. De relatie leek vast te zijn gelopen. Beiden gaven aan liever uit elkaar te willen gaan. Door de patronen in kaart te brengen en het harde werken van deze mensen, zijn ze nog bij elkaar. Als ik met iemand of met een koppel of gezin mijn ondersteuning afrond, stuur ik altijd een evaluatieformulier. Ik word soms verlegen van de feedback. Het versterkt mijn zelfvertrouwen.
Daarnaast probeer ik ook goed voor mezelf te zorgen. Dus tijd voor supervisie en intervisie mogen zeker niet ontbreken. Het is een mooie kans om met vakgenoten samen te komen, casuïstiek te bespreken en om aan mijn persoonlijke leerdoelen te werken.
Dus resumé, de afgelopen twee jaren stonden in teken van ontwikkeling, groei en nieuwe uitdagingen. Op naar mijn volgende jubileum. Want goed voor jezelf zorgen is echt niet slecht. Integendeel juist. Als je goed voor jezelf zorgt, is de kans ook groter dat je goed voor anderen kan zijn.
Mocht je trouwens mijn nieuwsbrief willen ontvangen? Ga naar de website en meld je hier aan. Dan blijf je op de hoogte... Mocht je nog vragen hebben? Neem gerust contact met mij op. Of kom langs in de praktijk.
